GROW UP

Ik ben niet iemand die vlug een oordeel over een ander klaar heeft. Ik vind dat onze imperfectie's ons helpen te maken wie we zijn. Iedereen maakt fouten. Iedereen doet domme dingen. En aangezien ik misschien wel meer stomme dingen doe dan het landelijk gemiddelde, zal ik de laatste zijn die oordeelt over fouten. 

Ik was op mijn 15e, net als zoveel pubers verschrikkelijk onzeker. Ontzettend op zoek naar bevestiging. Ik kreeg een vriendje, ik begon aan sex. En misschien heb ik het, door die onzekerheid om de verkeerde redenen gedaan, misschien wel met de verkeerde persoon, wist ik veel dat we na 2 jaar uit elkaar gingen en niet lang en gelukkig zouden eindigen. Maar ik was 15. Die dingen gebeuren tegenwoordig. Erg vervelend.

Ik raakte zwanger op mijn 19e. In die tijd een bewuste keuze. Ik had de naïeve gedachte dat bij de geboorte van mijn zoon, het allemaal wel goed zou komen. Wij woonden samen, hadden allebei een goede baan. Ik dacht, dat ook al zou ik niet de rest van mijn leven bij hem blijven, dat we samen toch goede ouders konden zijn. Helaas liep het allemaal een beetje anders. Binnen 5 maanden na de geboorte van mijn zoon, stond ik met kind al, buiten in de kou. Alles kwijt. Tsja. Dat had ook wel anders gekund denk ik. Tuurlijk is hij een klootzak. Maar had ik toen andere keuzes gemaakt, was het vast anders gelopen. Beetje jammer. Niets meer aan te doen.

Onzekerheid en pubertijd kunnen je domme dingen laten doen. Die dingen gebeuren. Daar zal je mij echt niet zomaar over horen. Maar inmiddels zijn we wat jaartjes verder. We worden volwassen. Tenminste.. dat is de bedoeling. Sommige meiden groeien hier blijkbaar niet over heen en gaan over de rug van anderen om hier mee om te kunnen gaan. En dat is het waar ik flink wat gal over kan spuwen. Want mij kun je niet kwader krijgen.

Ik denk dat ruim 95% van de meiden die ik ken, liever niet ontmaagd was door de persoon waar het mee gebeurde. En hoe vervelend ook, ik ken veel meiden die net als ik, liever een andere biologische vader voor hun kind(eren) hadden gehad. Om maar even een voorbeeld te noemen. 

Maar gelukkig word ik niet omringt door sukkels met het IQ van een stoeptegel. Mijn vriendinnen en ik hebben een track record van domme dingen doen, waar je naar van word. Maar geen van ze zal over de rug van een ander gaan om dat te verdoezelen. In tegenstelling tot anderen.

Ik snap dat het vervelend is dat we de tijd niet kunnen terug draaien. Maar kom op. We waren er zelf bij. Ik kan blijven janken over wat voor klootzakken mijn exen zijn, maar ik bleef toch. Ik heb het niet verdient om het huis door geslagen te worden. En ja, hij is een klootzak dat hij dat deed. Maar ik had na de eerste agressie aanval kunnen vertrekken. Ik koos ervoor om pas na ruim 2 jaar te vertrekken.

Ik heb veel gekke ex vrouwen gezien. Maar ik kwam er vandaag een tegen die naar mijn mening een stomp voor haar hoofd kan gebruiken.

Ik zou ook onzeker zijn als ik eruit zag als een baby chimpansee, dat neem ik je niet kwalijk. En om bevestiging te krijgen, of omdat je bang bent, doe je dingen die anders hadden gekund. Maar ik kan je wel vertellen, dat mensen jou niet mooier gaan vinden omdat jij iemand waar jij het mee hebt gedaan lelijk noemt.  Jij bent niet gezelliger omdat je iemand anders saai noemt.

Als jij van jezelf baalt omdat je een horken kop hebt, omdat je geen prater bent of welke reden dan ook die je onzeker maakt, kan dat. Tuurlijk. Maar waar zou de oplossing van dit probleem dan liggen? Bij jou, of bij die vent die ondanks je walgelijke hoofd en nog ergere persoonlijkheid toch nog over je heen wist te gaan. (Applaus voor hem, want geloof me, het moet een hele prestatie zijn geweest).

Hoe haal je het in je hoofd om op zo'n laffe manier uit te halen. Hoe durf je na al die jaren zo te praten over iemand, bij wie je zelf hebt gekozen om te zijn. Als het na de eerste keer al niet bevalt, dan doe je het toch niet nog een keer?! Niemand heeft jou gedwongen! Geen mens die dit verdient en hij al helemaal niet. En niet alleen ben je aan het uithalen naar iemand die dit op geen enkele voorwaarde heeft verdient, jij gaat verdorie nog over de rug van je eigen kinderen. Die horen dit soort dingen niet mee te krijgen op zo'n jonge leeftijd. Dus excuse me, als ik even naar een kotszak reik op het moment dat je roept dat je je kinderen wil beschermen. Zet je over jezelf heen, puberaal stripfiguur. Blijf niet de rest van je leven besteden met het niet los kunnen laten van je verleden. 

Ik vind mezelf absoluut niet zielig, maar neem maar eens een kijkje in het verhaal van mijn ex en denk dan nog eens na over hoe het ook met jou had kunnen aflopen. En als ik, na al die ellende mezelf bij elkaar kan rapen en kan toegeven dat ook ik heb bij gedragen aan de situatie, weet je dat het mogelijk is. Ik maakte een fout. Ik voelde de consequentie's en heb er wat mee gedaan.

In plaats van een in de steek gelaten, alleenstaande, werkloze, in elkaar geslagen, depressieve tiener moeder, ben ik nu een gelukkige vrouw. Ik heb mijn zoon, ben getrouwd met een geweldige man, wonen in een goed huis, leuke baan met leuke collega's, ongelofelijk sterke vriendschappen en de wereld die aan mijn voeten ligt. Dat is me echt niet komen aanwaaien omdat ik mijn ex afzeik met nietszeggende berichten. Of door moeilijke woorden het internet op te gooien in de hoop dat mensen je wel volwassen vinden.

Ik heb moeten accepteren dat je aan sommige dingen niets meer kan doen. Dus mijn energie gaat niet meer naar mijn kut jeugd, naar mijn afgrijselijke pubertijd of mijn walgelijke exen. Mijn energie gaat naar mijn geweldige gezin en mensen die het verdienen. Veel leuker. Veel effectiever.
Misschien moet jij maar eens echte ellende mee maken. Wellicht leer je je leven en de mensen erin meer te waarderen. 

Wat jij een ander aan, mag je terug verwachten